Adam Miks – blog historyczny

18 czerwca 2015
Kategorie: Bez kategorii

ulica Flory

Opublikowano: 18.06.2015, 12:23

Ulica Flory to bardzo krótki odcinek, umiejscowiony między Bagatelą a Klonową, tuż obok Zespołu Rezydencji Belweder-Klonowa.

Mieszkał przy ulicy Flory 7 wraz z rodzicami Władysław Bartoszewski.  A pod numerem 2 mieszkali – do momentu wyjazdu z Polski, a to nastąpiło w 1939 roku – państwo Słonimscy, znany poeta wraz z żoną Anną.

Zatrzymajmy się przy osobie Władysława Bartoszewskiego.Otóż Jego ojciec, jako pracownik Banku Polskiego, dostał służbowe mieszkanie. Według słów samego Profesora Bartoszewskiego miało to miejsce prawdopodobnie w roku 1928, a wiązało się to z awansem ojca Władysława Bartoszewskiego na wyższe stanowisko.

Państwo Słonimscy zamieszkiwali kamienicę pod numerem 2. Jest to ich pierwsze i jedyne mieszkanie przed emigracją z Polski. Na rogu Flory i Bagateli był schron, do którego przed bombardowaniami uciekali państwo Słonimscy. Może i Władysław Bartoszewski z rodzicami? Kto to wie …

A jak to było z ulicą Flory? … Kiedy powstała? W pobliżu dzisiejszej ulicy mieścił się pałacyk Bacciarellego z ogrodem, siedziba Towarzystwa Ogrodniczego Warszawskiego. W 1902 roku zaczęto parcelować ogród, i wytyczono naszą Flory ulicę. Nazwa ulicy wspomina owo Towarzystwo Ogrodnicze Warszawskie. Twórcą pałacyku był Jan Christian Kamsetzer, czołowy architekt króla Stanisława Augusta,pochodzący z Drezna.

( Nawiasowo można powiedzieć, iż w okolicach ulicy Flory istnieje ulica Marcelego Baccciarelego. Dziś jest to ślepy dojazd do willi Marii hrabiny Hutten-Czapskiej, polskiej historyk literatury, siostry Józefa Czapskiego, malarza)

W 1912 roku ulica Flory została skanalizowana, wybudowano pięć kamienic po nieparzystej stronie – proszę przypomnieć historię ojca Władysława Bartoszewskiego. Z ciekawostek można dorzucić pewną sprawę tyczącą się tak zwanej Kamienicy Reymana. Według akt Biura Odbudowy Stolicy, kamienica, mimo że według fotoplanu z 1945 stała pod dachem, była po wojnie budynkiem niezamieszkałym, grożącym zawaleniem. Rozbiórkę rozpoczęto w sierpniu 1945 a ukończono w prawdopodobnie w 1946. Jan Edmund Reyman to współtwórca Warszawskiej Kooperatywy Mieszkaniowej, rektor Akademii Nauk Politycznych w Warszawie. Można o nim poczytać na stronie SGH.

Na ulicy Flory w czasie Powstania Warszawskiego znajdowały się Naprawcze Warsztaty Samochodowe. Stąd Powstańcy przeprowadzili atak na kasyno Schutzpolizei znajdujące się w pobliskiej Dzielnicy Policyjnej. Jeden z odcinków „Czasu honoru” był poświęcony właśnie temu wydarzeniu. Nie przywiązywałbym jednak zbyt daleko posuniętej uwagi do tej fabuły; są to bowiem wariacje na zadany temat. Bardzo swobodne dywagacje, wolę poczytać Podlewskiego, co uwidoczniłem w Bibliografii. Tak dla zapamiętania – to 1 dywizjon 7 Pułku Ułanów Lubelskich brał udział w walkach o Schutzpolizei.

Tak już na sam koniec – chciałbym zaprosić do przeczytania tego tekstu, znajduje się on na tym blogu

Bibliografia:
Michał Komar „Skąd pan jest?” – wywiad-rzeka z Władysławem Bartoszewskim
Andrzej Friszke, Władysław Bartoszewski „Życie trudne, ale nie nudne. Ze wspomnień Polaka w XX wieku”
Joanna Kuciel-Frydryszak „Słonimski. Heretyk na ambonie”
Stanisław Podlewski „Wolność krzyżami się znaczy”
Eugeniusz Szwankowski „Ulice i place Warszawy”
Karolina Beylin „Warszawy dni Powszednie”
repozytorium AK

Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.