https://www.google.pl/maps/place/Kino+Iluzjon/@52.2043352,21.0086679,975m/data=!3m1!1e3!4m7!1m4!3m3!1s0x471eccd7849d5f5d:0x392d8cfe1eb181a2!2zUsOzxbxhbmEsIFdhcnN6YXdh!3b1!3m1!1s0x0000000000000000:0xc433cbcc94c89dc1?hl=pl

Zapraszam na Mokotów, na ulicę Różaną. Mieści się ona między Puławską a aleją Niepodległości. Styka się z ulicami: Michała Bałuckiego, Falęcką, Lewicką, Kwiatową, Króżańską; a przecina Wiśniową i Kazimierzowską.Ulica Różana jest obecnie jednokierunkowa.

Znana jest nasza ulica przede wszystkim z teatru „Guliwer”. Adres Różana 16. Teatr ów nosił na początku istnienia ( rok założenia 1945) nazwę „Teatru Lalki i Aktora”, a dopiero po kilku latach dodano do znanej już nazwy imię Guliwera, podróżnika z powieści Jonathana Swifta. Na Różaną Teatr „Guliwer” przycumował w roku 1970, do tego roku nie miał stałej siedziby.

Oprócz teatru „Guliwer” przy ulicy Różanej widzimy skwer Władysława Broniewskiego, budynki mieszkalne w kształcie zamkniętego patio, budynki wolno stojące. Przy Różanej mieści się budynek szkoły Specjalnej numer 99 im. Stefana Starzyńskiego.Można tutaj powiedzieć również o Ambasadzie Republiki Cypru, której siedziba znajduje się przy ulicy Generała Jarosława Dąbrowskiego 70.

Ulica Różana powstała pod koniec wieku 19-tego. znana jako narolna droga, z okolicznymi ogrodami różanymi, stąd nazwa ulicy.

Tworzy Różana z okolicznymi zaułkami jakby oddzielną całość. Widać siatkę poprzecznych uliczek. Była tutaj jurydyka, wieś, miasteczko? Moim subiektywnym okiem dostrzegłem nawet miejsce po małym placyku owego miasteczka. W tym miejscu znajduje się obecnie kino „Iluzjon” – adres: Narbutta 50a. Proszę jednak moje dywagacje nie brać za ostateczne, są one tylko przemyśleniami historyka – amatora. Ten akapit napisałem pod wpływem wiadomości o Jurydyce Bielino. Ta jurydyka spełniała rolę oddzielnego miasteczka. A schemat budowy Bielina przypomina sieć uliczek Różana i okolice. Piszę o Bielinie w artykule o hotelach „Victoria”, proszę przejrzeć wątek ulicy Jasnej.

Z pewnością w otoczeniu ulicy Różanej powstał szereg cegielni i glinianek (ich okolice zwano Jakubami) oraz liczne ogrody, a potem także wiele małych zakładów przemysłowych i przedmiejskich domków. Ulica znalazła się w granicach miasta w 1916 roku.

W latach międzywojnia Różana była uważana za najpięknięjszą ulicę w tej okolicy Miasta. A to za sprawą akcji „Warszawa w kwiatach”. Akcja ta miała na celu spopularyzowanie zieleni miejskiej w strefie zabudowanej Warszawy. Czytamy u Emilii Boreckiej iż nawet w pasie szyn tramwajowych siano trawę – co pozostało tradycją aż do dziś.

Bibliografia:
Marian Drozdowski, Andzej Zahorski „Historia Warszawy”
Emilia Borecka „Portret Warszawy lat międzywojennych”
mapy Wrszawy