Ulica Bartycka. Siekierki. Dolny Mokotów. Najważniejsza ulica w tych okolicach Miasta. Odchodzi od Czerniakowskiej a kończy swój bieg na ulicy Nadrzecznej. Przecina następujące ulice: Zwierzyniecka, Pod Kopcem, Niewielka, Figowa, Daktylowa, Cytrynowa, Siekierkowska, Gościniec, Ku Wiśle, Rodzynkowa.

Siekierki były osiedlem rolniczym , dawna wieś położona na Kępie Bełk między Solcem, a Czerniakowem, wzmiankowana w XVI wieku. W końcu XVII w. wieś Siekierki nabył Stanisław Herakliusz Lubomirski i wzniósł drewniany pawilon rozrywkowy. W latach 1720-1733 Siekierki i Czerniaków wraz z dobrami ujazdowskimi dzierżawił August II wykorzystując je jako tereny łowieckie i miejsce ćwiczeń wojskowych. W 1775 r. było 27 gospodarstw chłopskich, w XIX w. 45 gospodarstw i 141 morgów gruntu (ok. 79 ha), a folwark liczył 1269 morgów. W roku 1916 Siekierki zostały przyłączone do Warszawy. Tak przeczytałem w „Encyklopedii Warszawy”.

W „Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich” czytamy iż na Sierkierkach znajdowały się rozległe pastwiska i łąki nadwiślańskie, co sprzyjało hodowli koni i bydła. Potwierdza to „Opis historyczny trzech kęp na Wiśle pod Warszawą” Alexandra ( Aleksandra?) Wejnerta. z łąk siekierkowskich korzystał Solec. Znajdziemy w „Opisie …” również wzmiankę o starej nazwie Siekierek – Kępa Bełk. A w „Kronice Warszawy” mamy artykuł Tymoteusza Sawickiego „Jurydyki i ratusze Warszawy”; pogłębia on wiedzę zarysowaną w tym artykule.

Z zdjęć przedwojennej Warszawy wynika iż Siekierki zachowały wiejski klimat aż do 1939 roku. Można przejrzeć je na NAC. Co tam do wojny, pamiętam z autopsji że i w latach 70. XX wieku Siekierki były mówiąc delikatnie – zaniedbane.

Ważnym wydarzeniem dla Siekierek było uruchomienie pierwszego wodociągu, odbyło się to 24 października 1936, a przecięcia wstęgi dokonał Włodzimierz Dionizy Rabczewski, ówczesny dyrektor Wodociągów.

Ulica Bartycka została zbudowana w latach 30. Na zdjęciach przedwojennej Warszawy widać iż na ulicy Bartyckiej XX wieku jako dojazd do Siekierek Małych. Przecznice zostały wytyczone już po wojnie, to chyba lata 60-ste czy 70-ste?

Przed II Wojną światową na Siekierkach, przy ulicy Nadrzecznej był dwór i folwark. Do dzisiejszych czasów nic nie pozostało. Nie ma nawet fundamentów. Jednym śladem po dziedzińcu dworskim ma być potężne drzewo. Właścicielem był niejaki Wolski, informację tę można wyczytać na tablicy pamiątkowej ustawionej na ulicy Nadrzecznej.

Tuż przy Bartyckiej widzimy Kopiec AK, zwany również Czerniakowskim. Z warszawskiej wiki i ze zdjęć z NAC wynika iż tuż po II Wojnie Światowej zaczęto wywożić gruz spalonego Miasta w to miejsce, gdzie obecnie znajduje się Kopiec. Prez wiele lat miejsce nie było jednak zagospodarowane. Około 1998 roku środowisko Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej z inicjatywy ppłk. Eugeniusza Ajewskiego ps. „Kotwa” zaproponowało uporządkowanie kopca i nazwanie go „Kopcem Pamięci Narodowej”. Po dyskusjach ze środowiskiem ŚZŻAK radni Warszawy podjęli 24 marca 2004 roku uchwałę o nadaniu nazwy „Kopiec Powstania Warszawskiego” kopcowi usytuowanemu po południowej stronie ulicy Bartyckiej.

To treść uchwały:

Uchwała Nr XXVII/513/2004
Rady miasta stołecznego Warszawy
z dnia 24 marca 2004 roku
w sprawie nadania nazwy kopcowi w Dzielnicy Mokotów m.st. Warszawy

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym
(Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) – Rada m.st. Warszawy uchwala, co następuje:
§ 1
1. Kopcowi usytuowanemu po południowej stronie ulicy Bartyckiej, nadaje się nazwę Kopiec Powstania Warszawskiego.
2. Usytuowanie kopca, o którym mowa w ust. 1, ilustruje szkic sytuacyjny stanowiący załącznik do uchwały.
§ 2

Wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi m.st. Warszawy.

§ 3

Uchwała wymaga ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego
i wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Przewodniczący
Rady m.st. Warszawy

Jan Maria Jackowski

Bibliografia:
„Encyklopedia Warszawy”
Kronika Warszawy : miesięcznik ilustrowany poświęcony działalności samorządu oraz poszczególnym dziedzinom życia miasta i jego historii. 1925 nr 11 (31 XII)
NAC
„Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”
warszawska wiki
Stolica : warszawski tygodnik ilustrowany. R. 33, 1978 nr 39
strony Sejmu PR