Ulica Ikara między ulicą Ludwika Idzikowskiego a Domaniewską. Odchodzi od Puławskiej, tworzy jakby zamknięty krąg, zawraca przy Idzikowskiego. Niezbyt długa, rozwidlona na końcu.

Ulica Ikara była słynna przez wiele lat z demonstracji urządzanych w rocznicę wybuchu Stanu Wojennego. Otóż na tej krótkiej, niepozornej uliczce przy Puławskiej mieszkał generał Wojciech Jaruzelski. Dokładny adres zamieszkania to Ikara 5. W dość schludnej, przedwojennej willi.

„Nasza willa” przed rokiem 1938 bowiem należała do Spółdzielni Mieszkaniowej Oficerów Lotników. Do tej spółdzielni należało 41. działek byłego fortu Twierdzy Warszawa.* Nazwy ulic wskazują właśnie na „lotniczy” charakter osiedla. Oprócz mitologicznego Ikara, mamy tutaj wspomnianego już Ludwika Idzikowskiego – pierwszego polskiego lotnika, który próbował przelecieć Atlantyk. Ale – co wykazała dokładna analiza przedwojennych map – tuż przy Ikara była ulica Samolotowa. Zniknęła po 1944 roku. Oczywiście niedaleko mamy aleję Lotników, przedmurze lotniska Okęcia. Tym rejonem Warszawy zajmę się w następnych felietonach.

W roku 1938 willę przy Ikara 5 kupiła od oficerów lotnictwa rodzina Przedpełskich. Z relacji rodzinnych wynika, iż W roku 1946 dom opustoszał. Mówiąc dokładniej zadomowili się w niej dzicy lokatorzy. Tak przynajmniej twierdzą spadkobiercy rodziny Przedpełskich. W latach 70. XX wieku zamieszkał w willi generał Jaruzelski; niezbyt legalnie – podpierając się sławnym „Dekretem Bieruta”. Mieszkał do dnia śmierci.

Z innych ciekawostek możemy podać, że w latach 30. XX wieku istniał przystanek kolejowy „Ulica Ikara”, przechodziła tędy Kolejka Grójecka. Czytamy na oficjalnej stronie tejże kolejki: „Po rozebraniu toru dowozowego w 1935 r. kolejka grójecka została skrócona najpierw do ul. Odyńca, potem do ul. Ikara, aż ustabilizowała swą stację końcową na wybudowanym w 1937 r. Dworcu Warszawa Szopy (Dworzec Południowy) funkcjonującym aż do 1970 r.”

Jeszcze jedna rzecz, tym razem znaleziona u Podlewskiego. Czytamy w „Wolność krzyżami się znaczy”: „Broń zostaje przeniesiona do Domu Sierot na ulicy Ikara i tam ukryta”.** Niestety nie znalazłem wiadomości, pod którym numerem ów Dom Sierot się znajdował. Z pamiętników i pojedynczych relacji można wywnioskować, iż zabudowa ulicy Ikara była niezbyt gęsta, i z okien domów było widać pola, jakoweś ugory.

* W niektórych publikacjach internetowych to Fort Dąbrowskiego, lecz wydaje się ( po bliższym zapoznaniu się z odpowiednimi mapami) iż jest to tak zwany Fort „Cze” przy ulicy Idzikowskiego.

**W rejonie ulicy Ikara działał Pułk „Baszta”.

Bibliografia:
Stanisław Podlewski „Wolność krzyżami się znaczy” ( Walki o Mokotów)
mapy Warszawy ( na przykład www.mapa.um.warszawa.pl)
wspomnienia Rodziny Przedpełskich on-line („Ikara 5. O willi zagrabionej rodzinie Przedpełskich przez Wojciecha Jaruzelskiego” – rozmowa z Magdaleną Przedpełską”)
Wojciech Militz – „Mój Mokotów 1944″ ( pamiętnik)
Lesław Bartelski „Mokotów 1944″ ( Pułk „Baszta”)
oficjalna strona Kolejki Grójeckiej – http://www.kolejka-piaseczno.pl/kolejka-grojecka)